Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε ένα εύκολο τρόπο να δομήσετε οποιαδήποτε παρουσίαση, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που το καθιστά κατανοητό σε...

Πόσες φορές έχετε δει μια παρουσίαση και σκεφτήκατε: «Τι καταπληκτική παρουσίαση. Μακάρι να μπορούσα να κάνω και εγώ κάτι τέτοιο!»

Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε ένα εύκολο τρόπο να δομήσετε οποιαδήποτε παρουσίαση, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που το καθιστά κατανοητό σε ένα ευρύτερο ποσοστό πληθυσμού.

Το σύστημα 4MAT, όπως ονομάζεται, προέρχεται από μια μελέτη των μορφών μάθησης από την Bernice McCarthy η οποία παρατήρησε ότι, όταν δίδασκε τα παιδιά στο σχολείο, αυτά μάθαιναν με διαφορετικούς τρόπους κάνοντας συγκεκριμένες ερωτήσεις. 

Τα τέσσερα διαφορετικά στυλ μάθησης

Η ομάδα Γιατί;, μαθαίνει καλύτερα με τη συζήτηση των λόγων για τους οποίους γίνεται κάτι. Θέλουν να ξέρουν γιατί κάτι αξίζει: «Γιατί εμείς πρέπει να ξέρουμε αυτό το αντικείμενο; Γιατί ενοχλεί να το χρησιμοποιούμε;». Επιθυμούν να ερευνήσουν τους λόγους για να κάνουν κάτι, πριν πραγματικά το κάνουν.

Η ομάδα Τι; μαθαίνει καλύτερα, όταν τους δίνονται οι πληροφορίες, είτε προφορικώς είτε γραπτώς. Στις παρουσιάσεις και στις εκπαιδεύσεις, τα άτομα αυτής της κατηγορίας, είναι οι ευτυχέστεροι όταν υπάρχουν πολλές πληροφορίες και κρατούν πολλές γραπτές σημειώσεις, αλλά δεν μπορούν να γράψουν αρκετά γρήγορα να διατηρήσουν στο χαρτί όλες τις πληροφορίες! Το κριτήριό τους για μια καλή εκπαίδευση είναι: «Αφθονία σημειώσεων!» και πολλά γεγονότα, αριθμοί και στατιστικά στοιχεία. 

Τα άτομα που ανήκουν στην ομάδα Πώς; μαθαίνουν καλύτερα με το να κάνουν πράγματα. Δεν τους απασχολεί τόσο πολύ η θεωρία, ή οι λόγοι για κάτι. Θέλουν να δοκιμάζουν να κάνουν τα πράγματα, να αισθανθούν – η προσέγγιση «να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους», όπως ονομάζεται. Σαν εκπαιδευτής/παρουσιαστής, έχετε ένα ρόλο να εκπαιδεύσετε. Βάλτε το κοινό σας να κάνει κάτι, δώστε τους ανατροφοδότηση σε αυτό που έκαναν και εκπαιδεύστε τους έπειτα σε τι θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερα.

Τα άτομα της κατηγορίας, Τι θα συνέβαινε εάν;, μαθαίνουν καλύτερα μέσω της αυτό-ανακάλυψης. Όταν απομακρύνονται για να κάνουν μια άσκηση και έπειτα τους βλέπετε να την κάνουν, μπορεί να μην εμφανίσουν καμία ομοιότητα με αυτό που τους ζητήσατε να κάνουν. Μπορεί να έχουν αλλάξει κομμάτια της άσκησης ή μπορεί να κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό, επειδή πηγαίνουν να κάνουν την άσκηση σκεπτόμενοι, «Αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε εάν αφήναμε ακριβώς εκείνο το βήμα έξω;» «Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τι συμβαίνει εάν κάναμε αυτό με έναν άλλο τρόπο.» «Τι θα συνέβαινε εάν υποβάλαμε αυτό το πρόσθετο βήμα, ή εάν συνδυάζαμε αυτό με την άλλη άσκηση;» 

Σε οποιαδήποτε παρουσίαση ή εκπαίδευση, πρέπει να εξασφαλίσετε ότι δίνετε τις πληροφορίες με τέτοιο τρόπο ώστε, είναι κατάλληλες και για τα τέσσερα στυλ μάθησης. Και πρέπει να κάνετε αυτό με μια ιδιαίτερη σειρά:

1. Αρχίστε με τα γιατί, αλλιώς αν δεν δώσετε τους λόγους γιατί να σας παρακολουθήσουν, τα άτομα της ομάδας «γιατί» δε θα ακούσουν τις υπόλοιπες πληροφορίες. 

2. Κατόπιν δώστε πληροφορίες και γεγονότα, για να απευθυνθείτε στην κατηγορία Τι. Προφανώς, τα άτομα αυτά χρειάζονται τις λεπτομέρειες πριν κάνουν μια άσκηση, ή πριν αναρωτηθούν για το πώς να χρησιμοποιήσουν κάτι.

3. Τρίτον, ασχοληθείτε με το πώς. Σε μια εκπαίδευση, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μια άσκηση, σε μια παρουσίαση μπορεί να είναι το πώς θα μπορούσαν να εφαρμόσουν αυτές τις πληροφορίες στο περιβάλλον τους ή στον εργασιακό τους χώρο.

4. Στο τέλος, πρέπει να εξετάσετε τις συνέπειες: Τι θα συνέβαινε εάν κάνατε αυτό; Τι θα συνέβαινε εάν όχι; Τι είναι πιθανό να συμβεί εάν παρεκκλίνετε από το σχέδιο; Και ούτω καθεξής.

Σε κάθε εκπαίδευση περνάτε τα άτομα μέσω αυτού του κύκλου πολλές φορές. 

Διαλέξετε να είστε διαφορετικοί, να είστε μοναδικοί, κάντε όλα αυτά στην πράξη και σύντομα θα έχετε το ακροατήριο σας να λέει: «Καταπληκτική παρουσίαση. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω και εγώ αυτό!»